ZT Bogusławice 2013

W dniach 2-3.10.2013 na terenie SO Bogusławice, odbyła się próba dzielności ogierów szlachetnych po 100 dniowym treningu wierzchowym. Czempionem tegorocznego ZT został ciemnogniady Goethe sp (Ulco – Grease/Graf Top) hod. Marek Twardak

Na próbie zaprezentowano 10 (z dwunastu zakwalifikowanych) ogierów, będących przedstawicielami czterech ksiąg stadnych – po cztery z księgi małopolskiej i sp, jeden z wielkopolskiej i jeden wyhodowany w Polsce, ale zapisany do niemieckiej księgi OS (Oldenburg Springpferd, dosł. oldenburski koń skokowy). Z wynikiem pozytywnym, równoznacznym z uzyskaniem licencji, ukończyło pięć z nich. Pogoda w Bogusławicach nie rozpieszczała, było chłodno, po ubiegłorocznej upalnej wręcz pogodzie można powiedzieć, że zimno. Na płycie i w ruchu zdecydowana większość ogierów pokazała się dobrze lub bardzo dobrze. Niestety kilka koni było w wyraźnie gorszej kondycji niż w czasie kwalifikacji. Najgorzej prezentował się Tanger (Awans – Tanganika JP/Veritas) hod. SK Janów Podlaski, który schudł i wyraźnie nie miał siły by zaprezentować pełnię swoich możliwości.

W czasie pokazu na trójkącie nowoczesnym typem i dobrym, swobodnym kłusem wyróżniał się Odczepsie (Convoi – Olinda I S/Power Prince) hod. Tadeusz Godek. Na płycie bardzo dobrze pokazał się także Alex (Lintasboy R – A/)hod. Michał Kłodawski, kłusujący sprężyście i bardzo obszernie. Wydaje się, że ten masywny koń, mimo skokowego pochodzenia, może być świetnym materiałem na klasowego konia zaprzęgowego. Nowoczesnym typem i bardzo dużą szlachetnością wyróżniał się także Eulamar (Maram – Eula/Luron) hod. SK Prudnik. Najwyżej bonitowanym ogierem w stawce był Lissaro (Colox Cup – Landora/Landor S) hod. SK Rzeczna.

Po ocenie w ręku, komisja dokonała oceny wartości użytkowej, najpierw w skokach luzem, a następnie pod siodłem i w czasie próby terenowej. Podczas skoków luzem powtórzył się kolejny raz problem znany w Bogusławicach. Korytarz ustawiony na wprost publiczności powodował, że wiele ogierów pobudzonych nową sytuacją skakała słabo, nie prezentując pełni swych możliwości. Dodatkowo takie ustawienie korytarza, nie sprzyja także publiczności - znacząco utrudniając ocenę stylu skoku. W skokach luzem najlepiej wypadł Cahir (Crawford M – Quiz Fire/Quidam's Rubin) hod. Małgorzata Siergiej. Koń ten jest jeszcze dość nierówny, ale w skokach prezentował dobrą sylwetkę i bardzo dobrą pracę przednich nóg. Komisja przyznała mu za ten element notę 7,7 pkt co było najlepszym wynikiem w stawce. Duże możliwości skokowe zademonstrował także rzeczniański Lissaro (Colox Cup – Landora/Landor S).

Żaden z ogierów nie wybijał się ze stawki predyspozycjami ujeżdżeniowymi. W ocenie kierownik ZT wyraźnie najlepiej stępował Tanger (8,5 pkt). Najwyższe noty za kłus, po 8 pkt otrzymały Lissaro i Goethe, a za galop Eulamar – 8,5 pkt. W czasie próby, jakością galopu wyróżnił się zwłaszcza ten ostatni, jednak nie miało to odzwierciedlenia w notach komisji (6,7 pkt). W skokach pod siodłem, w ocenie komisji najlepiej wypadł Goethe. Niestety układ przeszkód zaproponowanych dla koni uczestniczących w ZT – pojedyncza przeszkoda typu koperta oraz na długiej ścianie krzyżak – foule – krzyżak – foule – stacjonata/okser, wydaje się raczej mało przyjazny dla młodych, często niedostatecznie jeszcze wygimnastykowanych i mało doświadczonych koni. Może wzorem innych państw bardziej korzystna byłaby prezentacja na niewielkim 4-5 elementowym parkurze ?

W czasie drugiego dnia próby ogiery zostały poddane próbie wytrzymałościowej. Najlepiej wypadł w niej Eulamar (9 pkt). Ten bardzo szlachetny, suchy, chętnie skaczący i obszernie galopujący ogier wydaje się być doskonałym materiałem na klasowego wkkwistę. Trzy ogiery - Goethe, Cahir i Lucier otrzymały 8,0 pkt za ten element. Próby wytrzymałościowej, ze względu na wielokrotny opór, nie zaliczył Alex, który już pierwszego dnia sprawiał pewne problemy pod siodłem.

W ocenie obcych jeźdźców pod względem możliwości skokowych najlepiej wypadł Lissaro 8,3 pkt, ujeżdżeniowych – Malibou i Goethe po 7,0 pkt. Najwyższą ocenę za jezdność, 7,8 pkt otrzymały Cahir i Eulamar.

Czołówka - rodowody

Do tegorocznego ZT zakwalifikowano 12 ogierów z czego 10 przystąpiło do próby dzielności. Ostatecznie prawo wpisu do ksiąg uzyskało 5 z nich. Trzy z nich są przedstawicielami rasy sp, jeden OS, a jeden małopolski.

Czempion ZT Goethe (Ulco – Grease/Graf Top), mimo że jest przedstawicielem rasy sp ma obustronnie zagraniczne pochodzenie. Jego ojciec, kary Ulco (Voltaire x Peter Pan) sam był wiceczempionem ZT. Matka ogiera Goethe, hanowerska Grease (Graf Top x Delano) w 2006 r. urodziła klacz Goplana (Caretino K), która jako trzylatka zajęła III miejsce w ZT Biały Bór. Grease reprezentuje ciekawą rodzinę żeńską, z której wywodzi się kilka uznanych ogierów, m.in. Royal Prince (Rohdiamant), Plutot de Bafour (Le Tot de Semilly) i Weinheim (Wagner) oraz Graciella (Graf Top) z powodzeniem startująca w konkursach 150 cm.

Wiceczempion Eulamar sp (Maram – Eula/Luron), podobnie jak zwycięzca, ma bardzo ciekawe pochodzenie. Jego ojciec - szeroko wykorzystany w hodowli Maram poprzez swojego ojca, ogiera Aram i dziadka ogiera Nimmerdor jest kontynuatorem rodu og. Farn. Matka ogiera Eulamar, kasztanowata Eula (Luron – Elektra/Len) to pełna siostra uznanego ogiera Eternal. Klacz ta w 2003 roku wygrała ZT w Białym Borze, a poza Eulamarem urodziła dotychczas m.in. klacz Eumara (także po Maram), która w 2012 zajęła 4. miejsce w MPMK-C i 9. w MPMK-B. Przykładem udanego połączenia Maram x Luron jest prudnicki ogier – Jarema (Maram – Jarmila/Luron).

Ogier z miejsca trzeciego, skarogniady Cahir (Crawford M – Quiz Fire/Quidam's Rubin) jak wspomniano urodził się w Polsce, ale reprezentuje niemiecką księgę stadną – OS. Jako źrebię Cahir otrzymał premię źrebięcą. Jest to syn holsztyńskiego ogiera Crawford (Corrado I x Contender) i oldenburskiej Quiz Fire (Quidam's Rubin x Firebird). Matka ogiera, także premiowana jako źrebię, jest półsiostrą Kolibri's Firebird z powodzeniem startującego w skokach (jeździec: Rene Tebbel).

Najlepszy skoczek, w opinii jeźdzców testowych, rzeczniański Lissaro (Colox Cup – Landora/Landor S) podobnie jak Goethe ma w 100% zagraniczne pochodzenie. Jego rodowód łączy dwa potężne rody męskie – Cor de la Bryere i Ladykiller. Lissaro po mieczu jest wnukiem Contendera, a po kądzieli Landora S. Ten drugi jest ojcem m.in. Blue Loyd (jeździec: Cian o'Connor).

Wnioski

Tegoroczny ZT niestety nie napawa optymizmem. Stawka prezentowanych ogierów była przeciętna pod względem użytkowym i pokrojowym. Nie obyło się także bez wpadek natury organizacyjnej. Prezentacja 10 koni w pierwszym dniu próby (dwóch jeźdzców) zajęła ok. 8 h ! SO Bogusławice dysponuje świetną infrastrukturą, bardzo dobrym podłożem, ale martwić może nienajlepsza kondycja części z prezentowanych ogierów. Dotychczas ogiery w Bogusławicach zawsze prezentowały bardzo dobrą, a czasem nawet za dobrą kondycję. Także sposób prezentacji pod siodłem momentami wzbudzał dezaprobatę publiczności.

2013 rok jest prawdopodobnie ostatnim, w którym uznawanie ogierów odbywa się przede wszystkim za pośrednictwem zakładów treningowych. Przy tak słabej frekwencji instytucja ZT jest nierentowna, a przede wszystkim w ostatnim czasie nie daje szansy prawidłowej selekcji.